غم انگیز است پاییز
و غم انگیزتر،
وقتی تو باشی وُ
من برگ‌ها را با خیالَ‌ت
تنها قدم بزنم...

سکوتم از رضایت نیست...

دلم اهل شکایت نیست...

به تو نرسيدم، اما خيلي چيزارو ياد گرفتم...ياد گرفتم به خاطر كسي كه دوستش دارم بايد دروغ نگم.ياد گرفتم هيچكس ارزش شكوندن غرورم رو نداره.ياد گرفتم توي زندگي برای اون كه بفهمم چقدر دوستم داره هر روز به يه بهانه اي دلشو بشكونم.ياد گرفتم گريه ي هيچكس رو باور نكنم.ياد گرفتم دم از عاشقي بزنم ولي اما از كجا بگم از كي بگم...مي خوام همين جا دلمو بشكونم خوردش كنم تا ديگه عاشق نشه.تا ديگه كسي رو دوست نداشته باشه.توي اين زمونه كسي نبايد احساس تورو بدونه وگرنه اون تورو مي شكونه.مي خوام بشم همون آدم قبل كسي كه از سنگ بود و دو رو برش ديواري از سكوت و بي تفاوتي...دو روز دنيا ارزش اين رو نداره كه بخواد همش به غم و غصه بگذره.مي خوام برم جايي كه كسي منو نشناسه...اينجا نمي تونه جزيره ي بهشت من باشه...مي خوام تنها باشم...از خودمم دور باشم...نباشم...نباشم.....نباشم...

خدایا وقتی دلت میگیره چیکار می کنی ؟
میری یه گوشه میشینی و گریه میکنی ؟
هی با نگاهت بازی میکنی که یادش بره می خواسته گریه کنه ؟
یه لیوان آب میخوری که بغضت و بفرستی پایین ؟
یادت میاد که خدایی و همیشه باید تنها باشی ؟
خدایا نمیدونی من این روزا چقدر خدا بودم....

تنهایی ام را کسی شریک نیست

مطمئن باش ...

دست احتیاج به سمت تو که هیچ

به سمت خودم هم دراز نخواهم کرد

شاید که تنهایی ام ...

از تنهایی دق کند .....

شاید آرام تر میشدم....

فقط و فقط ……..

اگر میفهمیدی…..

حرفهایم به همین راحتی که می خوانی

نــــوشته نشده اند..!!!

جسارتــ می خواهد
نزدیک شدن به افکار دختری که
روزها مردانه با زندگی می جنگد ...
اما
شب ها بالشش از هق هق ِ دخترانه خیس استـ !!

این روزها آدم ها با رفتنشان

پوستم را کلفت تر می کنند

و

دلم را نازکتر!

می گویند: "خدایی آن بالاست!"

و این وسوسه ی ارتفاع

همیشه راهم را کج می کند...

گزینه ای بهتر سراغ دارید!؟؟!

انقدر حرف از رفتن و خدافظی زدم که دیگه خودمم رفتنی شدم.نمیدونم چه احساسی دارم

شاید خوشحال باشم ازاینکه دارم از این شهری که خاطره هاش داره خفم میکنه و تو هر طرفش که میرم یه خاطره ای واسم زنده میشه و چشمامو پر میکنه دور میشم

شایدم ناراحتم از اینکه دارم از خونوادم و کسایی که دوسشون دارم هرچند با خاطره هاشون اشکم در میاد جدا میشم....

در من فریاد های درختی ست
خسته از میوه های تکراری...

دوســــــت دارم با یكـــی بشـــینم صحــــــبت كـــنم . . .

بـــعـــدش تودلم نـــگـــم :

كـــاش بـــهـــش نمـــیگفتـــم !

باز... خواهم نوشت!

 اين روزها با هيچ كس صحبت نمي كنم... نمي دانم با اين راز بزرگ بايد چه كرد...

نمي دانم چه شده... چشم هايم را مي بندم...

باز مي كنم،

دوباره مي بندم...

 -- كابوس!! --

....!

به جرم وسوسه

چه طعنه ها که نشنیدی حوا .... !

همه تا توانستند آدم شدند

چه صادقانه حوا بودی

و چه ریاکارانه آدمیم .... !!